Լուծի՛ր խնդիրները։
Ձկնորսներն առաջին օրը 32 կգ ձուկ որսացին, երկրորդ օրը, առաջին օրից՝ 10 կգ-ով ավելի, երրորդ օրը, երկրորդ օրից 4 անգամ շատ որսացին: Երեք օրում ձկնորսները ընդամենը քանի՞ կիլոգրամ ձուկ որսացին:
Լուծում
32+10=42
42.4=168
32+42+168=242
Պատասխան՝242
Երկու տուփերում կար տարբեր քանակի մատիտներ: Երբ առաջին տուփից 7 մատիտ տեղափոխեցին երկրորդ տուփի մեջ, յուրաքանչյուր տուփում 24 մատիտ եղավ: Սկզբում քանի՞ մատիտ կար յուրաքանչյուր տուփի մեջ:
Լուծում
24+7=31
24-7=17
Պատասխան․՝ առաջին տուփ-31 մյուս -17
Ուղղանկյունաձև սեղանի երկարությունը 14 սմ, լայնությունը՝ 10սմ։ Հաշվի՛ր այդ սեղանի P։
Լուծում
14․2=28
11․2=22
28+22=50
Պատասխան․՝50
Հաշվի՛ր։
26×7=182
38×9=342
42×5=210
87×3=261
63×4=252
36×5=180
55×8=440
63×6=378
55×7=378
29×2=58
72×4=288
25×5=125
15×9=135
300:6=50
640:80=8
480:8=40
630:70=9
240:3=80
420:60=7
320:4=80
Զմրուխտ գարունն էր հյուր եկել բնությանը: Այգում ու անտառներում քաղցրահնչյուն երգում էին թռչունները: Արևը իր ջերմ ժպիտով ողջունում էր նորաբաց բողբոջներին: Բնությունը զարթոնք էր ապրում:Ծեր այգեպանն իր այգում մի փոքրիկ եղևնի տնկեց՝ հազիվ մեկ եղևնի: Եղևնին նման էր կանաչ հանդերձ հագած, շփոթված երեխայի: Արևի շողերը հազիվ էին հասնում նրան: Մի մեծ, հզոր բարդի իր ճյուղերով փակել էր արևի ճանապարհը: Եղևնին տխրում էր արևի կարոտից: Նա բարձրահասակ բարդու ստվերի տակ իրեն զգում էր խեղճ ու անօգնական:
Մի օր էլ փոքրիկ եղևնին չդիմացավ ու սկսեց բարձրաձայն արտասվել: Հպարտ բարդին լսեց նրա լացի ձայնը ու հարցրեց.
-Ինչո՞ւ ես լաց լինում, այգեպանը լացկաններին չի սիրում:
-Ես լացկան չեմ, բայց արևի շողերը ինձ չեն հասնում և ես վախենում եմ, որ միշտ փոքրիկ կմնամ: Իսկ ես այնքա ՜ն եմ ուզում մեծանալ, գեղեցիկ ծառ դառնալ,-ասաց փոքրիկ եղևնին:
Բարդին արհամարհանքով վերևից քմծիծաղ տվեց.
-Մի քեզ նայի՛ր, քո թույլ ճյուղերին: Դու չես կարող մեծանալ: Իսկ հիմա ինձ նայի՛ր: Տե՛ս, թե որքան հզոր եմ ու ուժեղ: Եվ այնքան պիտի բարձրանամ, որ ճյուղերս երկինք հասցնեմ:
Փոքրիկ եղևնին ավելի կծկվեց ու ինքնամփոփ դարձավ: Այդպես անցավ գարունը և եկավ շոգ ամառը: Բարդու սաղարթն ավելի փարթամացավ: Արևի ճառագայթները չէին կարողանում ճեղքել նրա հզոր ճյուղերը, որպեսզի հասնեն եղևնուն: Իսկ փոքրիկ եղևնին այնքա՜ն էր ուզում աճել ու մեծանալ:
Եղևնին կրկին սկսեց կամացուկ հեծկլտալ: Անպատկառ բարդին շրջվեց և գոռաց նրա վրա.
-Ի՞նչ ես նորից նվնվում:
Եղևնին լացակումած շշնջաց.
-Խնդրում եմ, խղճա՛ ինձ, մի քիչ բացի՛ր ճյուղերդ: Թող արևը ինձ էլ հասնի:
-Այդ էր պակաս, որ քեզ նման խղճուկի համար նեղացնեմ իմ ճյուղերին,-հոխորտաց բարդին:
Փոքրիկ եղևնին ձայնը կտրեց: Ամառն էլ անցավ ու եկավ ոսկեհեր աշունը: Բարդին աշնանային զգեստ հագավ: Նրա կանաչ-դեղին տերևները անհոգ խաղում էին իրար հետ: Բայց ահա խոր աշնան անսիրտ քամին պոկոտեց բարդու տերևներն ու ցաքուցրիվ շպրտեց դեսուդեն: Բարդին լրիվ մերկացավ ու սկսեց դողալ: Ալեհեր ձմեռն իր ցուրտ շնչով սառեցրեց ողջ բնությունը: Բարդին սարսռաց ցրտից ու նրա բնին արցունքի սառած բյուրեղներ երևացին: Բարդին նայեց փոքրիկ եղևնուն, որ դեռ կանաչ էր ու չէր մրսում:
-Խնդրում եմ, գրկի՛ր իմ բունը, թե չէ ես կմեռնեմ ցրտից,-հուսահատ աղերսեց բարդին:
-Երբ ես լալիս էի, դու ինձ չէիր օգնում: Երբ ես խնդրում էի, դու չէիր լսում իմ ձայնը: Բայց ես կօգնեմ քեզ: Չէ՞ որ մենք բոլորս մեր մայր բնության զավակներն ենք,-ասաց եղեվնին:
Փոքրիկ եղևնու բարի սիրտը լցվեց խղճահարությամբ և նա իր մատղաշ, կանաչ ճյուղերով փաթաթվեց ու գրկեց բարդու սառած բունը:
Հարցեր և առաջադրանքներ
1.Դուրս գրի՛ր քեզ անծանոթ բառերը և բառարանի օգնությամբ բացատրի՛ր։
Հոխորտաց-Սպառնագին խոսել։
Ալեհեր-Ճերմակ մազեր ունեցող։
Աղերսեց-Թախանձագին աղաչել, ողոքել:
Զմրուխտ-քարի տեսակ է։
Մատղաշ-Նոր բուսած, նորածիլ, նորաբույս։
Արտասվել-լաց լինել։
Քմծիծաղ-ծիծաղ, ժպիտ, ծաղրանք։
Հեցկլտալ-լաց լինել։
2Նկարագի՛ր ` ինչպիսին էր բարդին։
Բարդին բարձրահասակ էր, և նա չէր օգնում եղևնուն։
3Նկարագի՛ր` ինչպիսին էր եղևնին։
Եղևնին շատ փոքրիկ էր և խեղճ։
4Եթե դու լինեիր եղևնու փոխարեն ինչպե՞ս կվարվեիր։
Եթե ես լինեի եղևնու փոխարեն, ես լավ կվարվեի բարդու հետ։