Պատմվածքը ծիծեռնակի մասին է։ Ծիծեռնածը բույն է շինում օճորքին։Մի անգամ ծիծեռնակը կտուցով բռնած կեր է տանում իր ճուտիկների համար, և երբ ուզում է տալ, նրանցից մեկը ձգվում է և ընկնում։ Այդ պահին կատուն նկատեց ճուտիկին վերցրեց և հեռացավ, իսկ նրա հետևից ընկավ ծիծեռնակը։ Կատուն փախավ և մտավ ամբարի տակ։ Ծիծեռնակը պտտվում էր ամբարի շուրջը։ Իսկ երեխաները մի-մի փայտ առած պտտվում էին ամբարի տակը, մինչև կատուն դուրս գա, երբ կատուն դուրս եկավ փախավ դեպի մարագը։ Ծիծեռնակը կատվին տեսնում է, բարձր ծղրտում է և թռնում, իջնում է նստում դիմացի ճյուղին։Հանկարծ ցած ընկավ մի քարի կտորի նման։ Երբ մոտեցանք ,մահացած, ընկած էր ծառի տակ։
Մայր ծիծեռնակը բարի էր, հոգատար, սիրում էր իր ճուտիկներին։ Եվ նրա սիրտը այնքան ցավաց իր բալիկի համար, որ չդիմացավ;
Все ежи на свете – колючие. Не правда ли? На них столько острых
иголок, что не дотронешься даже. А по голове погладить – и вовсе
нельзя. Поэтому их никто никогда и не гладил ни разу.
Но одному доброму Ёжику все-таки повезло. Как
это произошло? А вот как. (ավելին …)
Ողջո՛ւյն։ Ես այսօր կպատմեմ իմ գրադարանի մասին։Ունեմ փոքրիկ գրադարան, ունեմ տարբեր հետաքրքիր գրքեր,օրինակ՝ «Երկարագուլպա Պիպին», «Փոքրիկ իշխանը» և այլն։Գրքերի տոնին ես ստացա իմ դասընկերից հեքիաթների նոր գիրք։Ես սիրում եմ իմ գրադարանը:
Целый день ребята трудились – строили
снежную горку во дворе. Сгребали
лопатами снег и сваливали его под стенку
сарая в кучу. Только к обеду горка была
готова. Ребята полили её водой и
побежали домой обедать. (ավելին …)